Mijn naam is Corine van der Kooi en woon en werk al meer dan 16 jaar in Oekraine. Hoe ik hiertoe gekomen ben? Een keer met een werkvakantie meegeweest naar Oekraine, dus deelnemers: wees gewaarschuwd! Zo ben je er twee weken, zo zit je er al 16 jaar.

Dagelijks zet ik mij in voor de mensen in dit land. Was er economisch de laatste jaren een vooruitgang te zien, u zult begrijpen dat het sinds een dik jaar een groot drama is. Gelukkig is er in het grootste gedeelte van het land vrede en is de oorlog hier 1500 km vandaan, toch zijn de gevolgen in het hele land merkbaar. Levensmiddelen zijn twee keer zo duur geworden, de mensen kunnen het niet meer betalen. Overal zijn vluchtelingen uit Oost-Oekraine. Sommige zien het als tijdelijk, anderen proberen hier een nieuw bestaan op te bouwen. Daarom juist is het zo fijn dat er ook deze zomer werkvakanties zijn die tot zegen zullen zijn voor de mensen hier. Sommige mensen zijn verbaasd dat er Nederlanders komen. "Zijn ze niet bang dan? Zijn ze niet boos omdat het met de MH17 juist in Oekraine gebeurd?" De mensen staan versteld dat het Nederlanders niet weerhoud om naar Oekraine te komen. Een mooi getuigenis dus!

In de provincie Zakarpatya begeleid ik verschillende projecten die opgezet zijn met/door Nederlanders. Ik denk mee met het beleid, stuur de projecten aan en geef feed-back, door de communicatie tussen Nederland en Oekraine. De projecten zijn erg verschillend: van Roma tot oudere Oekraiener, van alleenstaande moeder tot microkrediet. Erg divers en mooi om te doen, zeker als ik de resultaten zie en mensen aangeven door het project vooruit gekomen te zijn.

De Roma op kamp Balazher zien uit naar de komst van de groep uit Beekbergen. De kinderen vragen erom als ik er ben. "Hoeveel nachtjes nog slapen?" Ik weet zeker dat jullie twee mooie weken tegemoed gaan. Jullie zullen niet alleen een zegen zijn voor de Roma, maar ik ben ervan overtuigd dat jullie zelf ook gezegend weer terug naar huis zullen gaan.

Welkom in Oekraine, welkom in Roma kamp Balazher!